duvarın üstüne çıkıp bakıyoruz
olduğumuz yerin karartısı bizi üzüyor
mutlu insanlar ve ışıklar
dans edip dönüyorlar yıldızların orta yerinde
içimize kaçan neşeli günün pırıltısı
tatlı yalanlar söylüyor bize

kiminin rüya tadında uçan atı var
kimi gözlerini eğip torağın şarkısına karışıyor
iki uçuk aydınlık arasına girince
yaşadığımı anımsatan lirik düşünce

düşünce kapıldığı zaman aralığı kadar
ses geçirmez duyguların kaçan saltanatı
ip uçlarıyla huzura kavuştukça
yenileniyor yenilen hayat

geceleri uçan balon satan topal adama
çakıl taşları ve cam kırıkları bırakıyoruz
pencereleri tırmalayan sevinç olunca
herkes içini açıp gökyüzüne atlamak istiyor
gülümsüyor siyah gözlü çocuk
dudağımdan dökülen bu yalanlara

koşmasını bilmiyor kalbimizde burkulan acı
hayalini dualarla ruhuma batıran sancı
seyrediyor oturduğu yerden biten günü
üzülme sevgili özüm
yarın sana yeşil gözlü baharlar göstereceğim.