Rüya gibi anlar olurmuş bazen,

Hislerinin yoğunluğunu sindiremediğin.

Ulaşılmaz sandığın hayaller,

Aslında en ulaşılabilir hayallermiş;

Gerçekten ulaşmak istediysen eğer.

Zor değilmiş hayat sanıldığı gibi,

Sanıldığı gibi kafaya takmaya değmezmiş.

Her şeyi Allah’a havale etmek varmış ama

Biz bilememişiz bildiğimizi sanıp da…

En zorlar en kolaya dönüşebilirmiş;

Gerçekten sevmişsen eğer.

Ağlamak ile sevgi arasında

İncecik bir çizgi varmış

Ağlayıp da anlayabilene.

Gerçekten ağlayabilmişsen eğer.

Denizin üstünden bakıp gördüklerin,

Denizin altındakileriyle eşdeğermiş.

Balıklar yine rengârenkmiş.

Çok küçüklermiş gerçekten yavru balıklar,

Sevgiyle büyütülmüşler.

Doksan yaşında hala el ele yürüyen nene ile dede,

Sevginin elini hiç bırakmamışlar.

Sevgiyle doğup sevgiyle yeşermişler.

Bebek sevgiden ağlamış ilk tokadı yediğinde,

Sevgiyle büyüyüp ‘Anne’ demiş.

Susuzluk değilmiş çiçekleri kurutan,

Sevgisizlikmiş.

Sevgi nedir diye sorduğunda şaire,

Yaşamaktır demiş.

Şiir de sevgiymiş, hem de en yoğunundan.

En vazgeçilmez ve en aşılmaz olanından.

Sevgi, sevgiliye gül vermekmiş,

Gül yoksa gülüvermekmiş.

Ve en önemlisi de,

Sevgiyi, sevgiyi verene sunabilmekmiş!



Süheyla GÜNEŞ