________________İnan ki çok özledim birader!

Her şeyin tertemizdi, hatta ölümün bile!
Sessizce gidiverdin, sıcak bir akşamüstü…
O eski hatıralar, şimdi gelseler dile;
Haber bile etmeden, gittin bir akşamüstü…

Akşam kızıllığına, değişmezdin yılları!
Van Gogh’u çok severdin, favori rengin sarı!
Hem de nasıl severdin baharı, sonbaharı;
Tüm mevsimlere veda, ettin bir akşamüstü…

Şarkılara terk ettin, sen bütün aşıkları!
Hazana bıraktın hep, kızıl sarmaşıkları…
Işıl ışıldı dünya, söndürüp ışıkları;
Bir yaz güneşi gibi, battın bir akşamüstü…

Dert üstüne dertleri, dünyada kim severdi?
Birini tüketirken, Mevlam birini verdi…
Uçsuz bir çile gibi, sardın bitmeyen derdi;
Alemin tüm kahrını, attın bir akşamüstü…

Söylerdin ya bu dünya, iki kapılı bir han!
Birinden gelir elbet, birinden gider insan…
Zor da olsa sonunda, bulmuş iken yeni can;
Dünyanın kapısını, ittin bir akşamüstü…

Firkat ateşten bir ok, ister aç ol, ister tok!
Dünya fani, ahretten istesen de dönüş yok…
Seninse gözlerinden, okunurken büyük şok;
Kederlere gark edip, bittin bir akşamüstü…

Antalya-2017/06

Halil Şakir Taşçıoğlu

ÜSTATLARDAN:

Nasıl yalnızım bilsen hem de çok özlüyorum
Gelemezsin yine de yolunu gözlüyorum
Her geçen gün yürekte yaramı közlüyorum
Bağrıma dinmez acı kattın bir akşamüstü.........................................................Karsi

Ezberledim artık ben, gün, ay, yılı keratın
Bilirim çok iyisin, yanındadır beratın
Oysa çoktan tutmuşsun, sen yolunu sıratın
Acelen mi var idi, söyle bana n’ettin sen..........................................................Aşık Lüzumsuz

Yazmak gelmiyor elden, içimde türlü girdap,
Gün döndü ikindiye, pek azaldı muhatap,
Neyini anlatayım, yüz kırıştı- el harap,
Sonsuzluk yatağına yattın bir akşamüstü!.........................................................kadiryeter