Bazen kapanıverir; üstüne tüm kapılar;
Bir kapı var, dokunsan; tüm kapıları açar.
Kuşatmasın ruhunu; taş topraktan yapılar;
Hak, kapısından kula; rahmetini hep saçar!

Kabul olur dualar; durma haydi sen de koş;
Merhametin rüzgârı; esiyor bak ne de hoş.
Dokunmasını bilen; çevrilmiyor eli boş;
Hak, kapısından kula; rahmetini hep saçar!

Ümitsizliğe iten; her ne varsa kaldır at;
Dualarındır seni; göğe yükselten kanat.
Yüreğini umutla; sevgilerle hep donat;
Hak, kapısından kula; rahmetini hep saçar!

Hiç kimsem yok deyip de; yalnız kaldığın yerde;
İsteyen şifa bulur; dua, derman her derde.
Yakarışınla kalkar; aradan sırlı perde;
Hak, kapısından kula; rahmetini hep saçar!

Fazla güven bağlama; dünyanın beş puluna;
Ufukları gözetip; düş semanın yoluna.
Elbet yardım edendir; çaresiz her kuluna;
Hak, kapısından kula; rahmetini hep saçar!..


Mahmut KILIÇOĞLU