ÇOK YORULDUK…

Yorulan yorulana, benim güzel yurdumda!
Kalmamış hiç insanlık, düşenine bakan yok!
Eskiden yarışırdık, düşkünlere yardımda;
Dünyamız karardı da bir mum bile yakan yok…

Yüklediler yükleri, halkın zayıf sırtına!
Bir kaşık suda koptu, umulmadık fırtına!
Şimdi diktiler gözü, milletin fıtratına;
Cibilliyet kalmamış, damarlardan akan yok…

Altı yüz ev yurdumda, bakiyesi uzakta!
Milleti soyuyorlar, peynir hazır, tuzakta!
Mülk nasılsa Allah’ın, sanki yüzleri ak ta;
Mini, mini yavrular, harcanıyor, takan yok…

Malı ele geçiren, önce Hakk’ı unutmuş!
Hırsızın tuzu kuru, hepsi yükünü tutmuş!
Helal haram ne varsa, silmiş yalamış yutmuş;
Garip, guraba bitmiş, bir tek arka çıkan yok…

Bellemişler bir yalan, dinim gidiyor elden!
Din elden gitmez asla, gitmez ise gönülden!
Ellerde uçkur, peşkir, ne söyleseler dilden;
Milletim aç biilaç, yediğinden bıkan yok…

Bolda bir mum yakmayan, darda kibrit çakar mı?
Düşenine bakmayan, düşmanına bakar mı?
Yurdumu götürseler, umuruna takar mı?
Vatan elden gidiyor, kurusıkı sıkan yok…

Karaman-2024/04
Halil Şakir Taşçıoğlu