Anneler kan ağlarken baba ciğer dağlarken,
Önce ahlak bozuldu edep uçtu toz oldu…
Canlar kara bağlarken gözde yaşlar çağlarken,
Tabutla resim çekmek geçer akçe poz oldu…

Hamaset şaha kalktı gerçek girdi kefene,
Genç bedenler yenildi kan içici bir fene,
Neden zırhlar çekersin beyim kendi efene,
Malın mülkün paralar her dem sana koz oldu…

Kahramanlar türedi koştu sanal âlemde,
Timsah gözyaşlarıyla coştu tuşta kalemde,
Düştüğü yeri yaktı boştu bunlar elemde,
Haneler cayır cayır sizde sıfır doz oldu…

Ben bilirim acıyı biz kavrulduk ateşte,
Dağıldı dağ hanemiz hep savrulduk kardeşte,
Canımızdan can gitti vurulduk ay güneşte,
Yürek hala yanıyor kara toprak boz oldu…

Cantekin der; karnım tok ben aldanmam riyaya,
Kararmış dünyam benim muhtacım ben ziyaya,
Yıllardır hasret bu can kaossuz bir rüyaya,
Nasır tutmuş yürekler ömür boyu yoz oldu…