Gidiyorum’ demişsin, sen bilirsin
Kaybedeni ikimiz oluruz bu vedanın
İncineni ikimiz, tükeneni ikimiz ,başkası değil...
Nereye gidersen git ,gidemezsin Sen benden
anılarımdan düşlerimden,
Seni anımsarken ki gülüşlerimden...
gidemezsin bunu bil
Kader düğümlenmişse, çözecek biziz kal...
başkası degil...

Bir an önce çık da gel, bizi tüketmeden yâr
Sevdadan kaçamazsın gitsen de diyar diyar.
Gölgen gibi peşinde dualarım var benim
Yüreğine yazılmış,aşka dair şiirim...
Okumayı bilmezsen degerim anlaşılmaz .
Gitmeyi göze alan yarla, zorlar aşılmaz
Güvenemem bunu bil ..

Hiçbir söz kâr etmiyor,yolundan döndürmeye
Elinden zehir içsem acımı dindirmeye
Şu gözyaşlarım akıp gönlünü bir yıkasa
Yok etse izlerini, bize mâni ne varsa...
Duy sen sesimi ’gitme!’ ..benim yolum senindir
Bağrımda yanan ateş bak senin eserindir
Dinmese gözyaşlarım biliyorum nafile
Ömrûnce yeterim yar, beni alma hafife .

Yeterki kal yanımda ,hasrete dayanamam
Hayalin dahi cennet, duramam gurbetinde
Sudan çıkmış balık gibiyim ayan beyan
Ölüyorum gel yetiş ab-ı hayat elinde...
Senden vazgeçmeyi düşünmedim ki bir an .
Bunu bil..ve gitme...

Ayşegül BAHÇECİ
04.06.2017 Ankara