5
Yorum
12
Beğeni
0,0
Puan
605
Okunma
Bugün sıkkın bir gündü
ellerim gergin bir martı boynu gibi açık
yüzüm güneşe maruz kalan su taneleri gibi pak
ayaklarım,sırtımı taşıyamayacak biliyorum
ama idare eder bir süre
onu da biliyorum
gülmek,demek yorgun akşamlar
geceler tarafından tetiklenen
ve hep beklenen
sade bir bakış
gözlerini kaşlarından alıkoyan
işte sanayi devrimi gibi çöktük bir kentin üstüne
ayaklarımız yorgun,sırtımız ağrılı
adımlarımız kırgın bir porselen
yüzümüz çizilmeye müsait
öyle bir bakıyorsun ki kırılıyor bir çocuğun dudağı
çiziliyor mil mil uzuyor elleri
onu ellerinden tutup evine bırakmak istedim
gitmedi.
’Nisan