iki fasıl bir arada yürümüyor
geçip gidiyor diğerinin farkında olmadan
sınama arzusunun sınırları içinde
karar verebilmek için detay gerek

anı yavaşlatıp en uç noktasına kadar
his eksikliği içinde bir sevgiyi konuşuyorsanız
tebessüm durağına kadar şartsız ilerlemeyin
dorukların uçurumlarla kesiştiği o yazgı
ya uçup giden bir kuş
ya da yörüngenizi
yerinden eden katlanılmaz bir korku olacak

kuşkuların ölçüsüzlüğünü sınıyorduk
hiç yaşamamış biri olarak zor gelmiyor
izlemek ve çözmek umudumuzu
fakat yazan olarak kuşatıldığında
o büyük abidenin önünde eğilmek
utanılacak bir çaresizlik değil elbet

harikulade sonumuzun sezgisi
ezgisi şarap sarhoşluğu tadında yeni ölümler
geleceğe iyi gelecek rüya
gecelerin tatlı şarkısıyla yapraklar söyleşirken
saz ve söz
yeniden uyanıyor içimde sonsuz bir dünya.