Güneş Huzmesi

Yaşamı ilk başlatan bir ısıltıyım yine bugun
Sabah altı otuz yer buzul
Dam ıslak etraf soğuk ve yapraklar
Ilk bana gel der gibi "ilk gel bana"

Gün agırır varlıgımla mahallede tatlı hosbir günaydın duyulur
Sokak lambalarında kargalar...
Dumanı saran böylesi gökte kaybolur
Bulutlar yer verir müjdeler
Şu iğne dallı çayır şen bulur
Yeşile boyanan tonu açılır kalır
Ve öylece ıslak ıslak kurulanmayi diler öglenden

Kaçamak bir huzmedir adım tane tane saçılan
Kaçamak sevgiyi gönlünce yoguran
Gülün kırmızısına çarptım mı birde
Demeyin keyfine bu kayıp köyün çobanının

Kiminin gözünü hafifçe çalımlarım
Kiminin günden uykusunu ağır kaçırmışlıgım vardır
Yerim aynı kalır heryeni güne aylara rağmen
İliklerde gezinsemde bir kayıplıktır giden
Kimse anlamaz sahi terletmemişken ensesinden

Yaşamı ilk başlatan bir ışıltı yine bugün
Titrek sancım kimseyi yakmaz derinden
Ne çok şey gördüm bir bilsen
Ne umutlara filizledim saçamaklarımı
Ne varoluşların yüzüne inme inen
En çokta yorgunlugun tatli bir molası olmak güzel
Elinde bir kitap birgün biri
Ağzında elma, yüzü güleç
Dilinde huzur sözcükleri
Gülünü a ydınlattıgım çayırında
Oturur güle konan uğurböcegini
Ve bilmedem ama hissederek
İçtenlikle beni izler...