Çatı arasında bir resim var
dolanıyor altın,kenarlarına sürünüp
oval el öpüşlerim,uzanışlarım tam şurada
akrep üstünde mahlukatlar türüyor
aynadaki düşler şark sabahına doğru
penceremde toz var
bir sen var saçların ağzını teyet sıyırmış
senin yüzünden düşer şeb
korkarım o vakit korku tünellerinden
ağaç karanlığı ürkütüyor şu ezanı
biraz ürkek gibi sesi titrek
küçük eller,minik parmakları
1972 sonbaharı
boğazında kancalaşıyor




nar çiçeğinin içinde kalmış tohum
çarşı geçit değil bu rüzgara
bu yağmur damlaları en güzel sokağında
damlıyor damlıyor damlıyor
başıma bir küt başıma bir sene
1973 sonbaharı
fes takmak hala yasak
başım açık,hatta üryan bir kuş için
aynalar karanlığı geçiyor
kuruluyor bir padişah tahta
çatıda arasında bir resim var fotoğraf değil
süslemişler eskiyen altınlarla.













’Mart