Simsiyah kaş altında siyah gözü severim,
Beyaz alnın üstünde siyah saçı severim:
Sizin de uzun simsiyah saçlarınız var
Beyaz alnın üstünde; Ve Oltu taşı ancak
Gözleriniz kadar siyahtır.

Özensizce konulmuş bir divanın üstüne;
Zarafetle eğilen bir vücudu severim;
Biliyor musunuz, ne kadar zarafetle
Eğiliyorsunuz bir divanın üstüne,
Arzu dolu ve yorgun!

Ve sonra, orada, tembelce, yakınan siz,
Gözünüz yarı kapalı, heyecanlı kalbiniz
İç çekiyorsunuz...Ben bir tembeli severim,
Uzun bir iç çekişi, yorgun sesi,
Ateşli bir bakışı severim.

Sevinç karışımı hayal ve tatlı rehavet
Bulmayı severim:
Sizdeki bu kederler, bu sevinç,
Bir ipek fuların altında çarpan bu göğüs,
Bu üzgün ve alaycı gülümseme de neden?...

Bazen bir sözcük, bir düş, bir düşünce,
Yüzünüzdeki solgunluğu silip atıyor:
Çok kere bir düş, bir sözcük, bir düşünce,
Yavaş yavaş silinmiş bir solgunluk,
Kalbimi çarptırıyor.

Bir maymun iştahlılık, kararsız bir fikir sizinki,
Benden uzakta bir kuş gibi uçuyorsunuz.
Bir maymun iştahlılığı, kararsız bir fikri,
Sizin oturmuş olduğunuz yeri severim,
Ve oturmaya gittiğiniz yeri...

Bir melek... Sizin kadar güzel bir melek,
Konuşması sizinki kadar tatlı...
Aynı zamanda gülen...Ve sizin isminizle
İsmi aynı olan...Evet, işte benim sevdiğim,
Bütün sevdiklerim!...- Peki siz?


Charles Dovalle , Çev. Sunar Yazıcıoğlu


Şiirin aslı :


Neyi Seversiniz?

J’aime un œil noir sous un sourcil d’ébène,
Sur un front blanc j’aime de noirs cheveux :
Et vous avez de longs cheveux d’ébène
Sur un front blanc, et le jais est à peine
Aussi noir que vos yeux.

J’aime un beau corps, qui se penche avec grâce,
Sur un sopha négligemment porté ;
Et savez-vous avec combien de grâce
Sur un sopha vous vous inclinez, lasse
Et brûlante de volupté !

Et puis, quand, là, plaintive et paresseuse,
Le cœur ému, l’œil à moitié fermé,
Vous soupirez... J’aime une paresseuse,
Un long soupir, une voix langoureuse,
Un regard enflammé.

J’aime à trouver un mélange de joie,
De rêverie et de douce langueur :
Pourquoi chez vous ces chagrins, cette joie
Ce sein qui bat contre un fichu de soie,
Ce sourire triste et moqueur ?...

Parfois un mot, un songe, une pensée,
De votre joue efface la pâleur :
Souvent un songe, un mot, une pensée,
Une pâleur lentement effacée
Me fait battre le cœur.

Vienne un caprice, une idée indécise,
Comme un oiseau loin de moi vous volez.
J’aime un caprice, une idée indécise,
J’aime la place où vous étiez assise,
J’aime la place où vous allez...

Un ange... un ange aussi beau que vous-même,
Dont le parler comme le vôtre est doux...
Qui rit aussi... dont le nom est le même
Que votre nom... Oui, voilà ce que j’aime,
Tout ce que j’aime !... — Et vous ?...

Charles Dovalle (1807-1829)
Not: Charles Dovalle bir Fransız şairidir, 1807 de Montreuil-Bellay’de doğmuş 1829 da bir düello sonucu genç yaşta Paris’de ölmüştür.