Gözyaşları çiçeklere asılı,
Kaynakları kaybolmuş gözyaşları
Oyulmuş kayaların yosunlarında ;

Saçılan gözyaşları sonbaharda,
Acı veren büyük ormanlarda
Duyulan av borularının gözyaşları ;

Karmelit, Föyyanten rahibeleri…
Savaş kulelerinin ateşli sesleri
Latin çanlarının gözyaşları ;

Floransa tarzı çeşmelerde,
Hayalci bahçelerin derinlerinde
Arjantin şarkılarının gözyaşları ;

Gözyaşları, yıldızlı gecelerin,
Gözyaşları, sesi boğuk flütlerin
Uyuyan parkların maviliğinde;

Gözyaşları, sevgilinin gözünden akan,
Sevenin kalbine kadar uzanan
Uzun kirpiklerde inci, gözyaşları ;

Tatlı ağlama, insanı hayran bırakan damlalar,
Gecelerden düşüyorlar, çiçeklerden düşüyorlar, gözlerden düşüyorlar !


Ve sen, kalbim, bir güzel nehir ol uyumlu,
Hazinece zengin ama ölü küllerinden yana kuru ,
Bir büyük hayali sürüp götüren, sıkıcı akşamların denizlerinde.

Albert Samain (1858-1900)
Çev. Sunar Yazıcıoğlu