2
Yorum
13
Beğeni
5,0
Puan
1476
Okunma
Ateşten gözbebekleriyle bir kehânet kabilesi
Dün yola düştü, çocuklarını omuzunda taşıyarak,
Ya da onların övünen iştahlarına bırakarak
Sarkan memelerinin her zaman hazır hazinesini .
Erkekler yaya gidiyor parlayan silahlarının altında ,
Akrabalarının çömeldiği arabaları izleyerek ,
Ağırlaşan gözlerini gökyüzünde gezdirerek
Boş özlemlerin kaygılı pişmanlığıyla .
Kumlu sâkin köşesinde cırcır böceği
Geçişlerini seyrederek, şarkısını yeniliyor ,
Onları seven Kibele yeşillikleri artırıyor .
Geleceğin bilinen cehennemi
Bu yolcuların önünde kapılarını açıyor ,
Kayalık suyu akıtıyor, çöl çiçeklerle kaplanıyor .
Kibele : (Cybèle) Firigyalılarda Yer tanrıçası.
Charles Baudelaire 1821-1867
Çev. Sunar Yazıcıoğlu
5.0
100% (9)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz