.
“o tefter de ne?” dedim
“.”
“okumam yazmam n’arasın benim”
“!”
“sen bilin”
“?”
“bana ne
benim ne üsdüme ilazım”
“;”
“okuu
sen bilin”
..
“Ismayıl cebinden çıkardığı tefderden okumaya başladı
“Allah kaç” dendiğinde
işaret parmağımı gösterirdim
ama sayılardan bir tek üç ü bilirdim

“-sekizden beş çıktı..”
“-üş”
“-iki, bir taha”
“-üş”
“-binkırkikiden, binotudokuz çıkdı”
“-üş”
“-yüzyirmidokuzun kırküçdebiri”
“-üş”
“-bu kaç..”
“-üş”
“-kaç yaşındasın Ismayıl...”
“-üş”
“-kaş gardaşsınız”
“-üş”

sonra durduk yerde
bende bir Aşadudu devri başladı
“-en gözel gız kim..”
“-Ayşedudu”
“-en sarışın kim..”
“-Ayşedudu”
“-en esmer kim..”
“-Ayşedudu”
“-en çok sevdiğin kim”
“-Ayşedudu”
“-seni en çok seven”
“-Ayşedudu”
adın ne deseler de..
değişmedi ömrümce
“-Ayşedudu da Ayşedudu”


“-kimi alacan..
sevdiğin kim..”
“-Ayşedudu”
“-nişanlın kim”
“-Ayşedudu”
“-en akıllı gıız..”
“-Ayşedudu”
“-en datlı ğız..”
kim demeye galmadan yapışdırıdım cuvabı..
“-Ayşedudu”

“-en uzun boylu ğız..”
“-Ayşedudu”
en guvatlı,
en çikin,
en deli
en sevimli
en şişman..
en yaşlı..
en güçcüg..
en böyük
en çelimsiz..
en tombiş..
en şımarık..
hepsi, her şeydi
“-Ayşedudu”

bildiğim tek isimdi
tek bildiğim oydu
kaderim..
tespihimdi,
tespihim
“-Ayşedudu”

ben de..
her şey o’nlu..
her hülyam o
her düşüm onunlaydı..
dağda oğlak kuzu gütme..
tarlada çapa
ot ayıklama
ekin yolma
sap sarma
harmanda dönme
nedense
illa
da illa
“-Ayşedudu”


sebzeye
fidanlara su
aynı gölgeyi paylaşma
aynı çocukların ana-babası olma
aynı sıkıntıyı da ama
aynı mutluluğu paylaşma
hatta
onun mutluluğu üstüne hülya
her zaman o valla
başka şey yok
olmadı
yok başka oluru
sadece
“-Ayşedudu”

onun adıyla başladım,
sabaha, güne…
ömrümce
mektuplara, fallara
hasrettim, hasrettim
hasretim
sevdam.. en mukaddesim
“-Ayşedudu”

gördüğüm her güzelliği onunla düşledim
her geleni o sandım
her güzelde onu aradım
onun adına ettim bütün dualarımı
onun adına diledim türküleri, şarkıları,
onun için tuttum falları
değiştirmedim..
ömrümce hep onu diledim
her zaman ilk önce, her şeyin üstünde
her şeyden önce
onun mutluluğu
ömrümce
“-Ayşedudu”

dileğim daima onun mutluluğu,
sıhhati huzuru oldu
mutluluğum oydu
ömür geçti..
görmedim ömrümce onu
ne fayda.. el oldu şimdi
ama; ne duam
ne hülyam
ne de dudağımdaki o ismi
yıllar değiştirmedi,
nere baksam gördüğüm oydu
“-Ayşedudu”

onu dilerim hala
hala o aklımda
hülyalarımda
ömrüm, umudum
Aşadudum

bilmem o kiminle mutlu
ben hala seviyorum onu
aklıma gelmedi hiç;
acaba unuttu mu
“-Ayşedudu”

geçip gitse de ömür
rüyamda çocuk görünür
tek vazgeçilmezim
her zaman, tek andığım..
o tek bildiğim isim
sevgilim,..
hayatım
canım
ruhum
Aşadudum”

“-yok bu değildi..
hani bir karadut vardı”

“-hıı” dedim
“seni son gördüğüm”











YERIN KARADUT