yoruldumm uzun yollar yürümekten ve
seni bir kaç şarkının satır aralarında aramaktan
yalın ayak kırılmış camdan hatıralarıma basmaktayım
her birisinde sen varsın
ölüme yakın olan bir sevda benimki
yaralarım durmadan kanamakta
her sözünde gülen ben
şimdi seni gördüğüm zaman ölüyorum
içimden bir şeyleri alıp gittiğin o günden beri
ben böleyim kendimden bi haberim
ne kadar olmasanda ben seni rüyalarımda ararım hep
bir umut var hala bir kenarda bazen arada sırada gülümser suratıma
söylemiştim ben sana...
dualarım hatıralarım bu bedenimm sadece sana ait...ve ben şimdi
sözümün bittiği yerdeyimmm

bilmiyorumm şimdilerde nerelerde dolaşmakta çocuk aklım
belki biraz buralarda
belkide uzak diyarlara doğru sana uzanmakta
aslında tekrar yanlış sevdalara savurdun sen beni
anladımm ben yine acı bir şekilde
insan denen mahlukata
inanmanın acılarını çekiyorum...şimdilerde
galiba biraz geç kaldımmm
hayallerden uyanmak ve gözlerimi açmak için
ihanetleri gördüm hiç ummadıklarımdan
bunların içinde sen olmalımıydın
bilmiyorummm...
söylemiştim ben sana
çocuklar gibi sevmiştim seni...ve ben şimdi
gülün bittiği yerdeyimmm

nasıl denir bilmem ben böle şeyleri
hani iki kelimeyi bir araya getirmeyle oluyooo
hatta karşındaki duyduğu zaman
belki seviniyo belki de nefret ediyo
ölümüne sevmelerden uzak olmak istesemde
elimde değil...
sen benim dokunulmazımmm en masum günahımsın
bu satırlarım belki uzun birazda kafa karışıklığı
yazılanlar hatıralarım benden sana miras
tepe tepe kullan bendekileri
ama unutma hazıra dağ dayanmaz...
ben şimdi gidiyorummm umursamadan hiç bir şeyi
hatırla ve sakın unutma
söylemiştim ben sana...
ne olduysa ne olursa olsun ben seni seviyorummm
her zaman da sevicem...ve ben şimdi
ömrümün bittiği yerdeyimmm...