Yüzüme koy ellerini poe
Karasis çadırlarında gece


İnce bir yağmur yağıyor
Kör, korkak ve ağlıyordu gizliden
Marazi nöbetlerim başlamıştı
Gölgem yokken
Yine de sığındım o’na


Bir iğnenin ucuydu kalbim
Parçaları dikiyordum
Rüzgârın nasıl fısıldadığını
Mermeri ölü şehirleri
Ayın uykusuzluğunu

Hangi balkonda bıraktık çocukluğumuzu
Bir kuzgun bağırıyor yüksek topuklu ayakkabılardan
Biri sopayla dövüyor kendini

Yüzümüz mai mi?

Yüzümüz
İlk cinayeti kırklı yaşlarda
Bir hayat kadını gibi
Omuriliği parçalanmış
Sanki seri katil tablolarını çiziyorum
Ve
Gormate bahçelerinde kırmızı dikenlere bakıyorum ben
Doru kızıl atlara, geçen cenazelere bakıyorum

Ganj sularında yıkanıyorlar
Nehirlerde yıkanıyorlar

Bir damla su diliyorum
Göğün boğazında nevrotik naralar

Burada durmak lazım, duralım mı?
Sessiz fundalıklarda
Anne ve oğul
Ve kız kardeşlerin kuşkanatlarında
Her ses kendi merkezini parçalıyor
Kimseler gelmeyecek