17
Yorum
43
Beğeni
5,0
Puan
1589
Okunma
ikimiz de bir resme bakıp susmuşuz
çıplak ağaçlar gibi nasipsiz
ölü bir mevsimdir gözlerimizde
gökyüzü
ne
duaya dönecek dilimiz
ne de
açılacak ellerimiz
bize yar
kış kıyamet
kuşlar aç
pencere kenarına ufalanan kısmetine üşüşen
güvercinle çakışınca bakışlarımız
ürküp kanatlanıyor umut!
ah!
dokunulabileni yok üşümüşlüğün...
yüz sürdüğümüz yaralardan
parmak uçlarımıza yürüyor
sızı!
rüzgara öykünerek geçiyor ömür
günahsızız!
sude nur haylazca
5.0
100% (34)