1
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
593
Okunma
Şu beyaz tül kar mıdır örten dünyamızın penceresini?
Bunca yaşanmışlıklar bembeyazdı eskiden.
Soğuğu üşütmezdi,
Farklıydı tadı sıcaktan.
Mutluluk için,
Güneşin ışığı yeterdi;
Zaman yerindeydi,
Her şey gün gelir biterdi!
Ve hayat;
Sıradan yolunda giderdi.
Ölüler bile hoşnuttu halinden.
Çok şey değişti, senden benden habersiz...
Duygular kardan da kara,
Düşünceler hep tir tir üşümekteyiz...
Ey Gökyüzü!
Ey Toprak!
Kardan adamlarla dolusun.
Hem doyurdu hemde acıktırdı havan;
Kirlilik neydi?
Hangi el, eli temizledi?
Bozulan nesneydi, her şey düzensiz...
Boş verin açın ellerinizi;
Bir bakın dışarıya,
Kar yağıyor kar,
Kardan sevgi yüreklere yağıyor...
Figen ANAR
5.0
100% (4)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz