İnsanoğlu da büyüyor insan gibi
ne zaman koştursa bu buğulu yerde
çay gibi köpük köpük dağılıyor
sonra oturaklı bir dem
kimi bekleriz böyle bir camın içinde
içtiğimiz bakır değil
sadece soğumayı mı bekleriz ?





yarın mı bekleniyor ince belli kumda
hiç umudu yok bu anın
insan mı tüketiliyor yoksa
bir umut bir umuda takılır çengel gibi
çekilir zorlanarak,vira bismillah!
hasat büyük bugün,hasılat büyük
kaç tabut daha gömülecek yer altına





g/usülsüz çırpınıyor bütün balıklar
su mu girmez içimize direnir iki dudak arası
nerede boğuluyorsun böyle
zamanı mı şimdi
kime bu hırsın kime bu riya
köpük köpük eriyeceksin
telve telve takılacaksın bir boğazda
kim yürütecek seni böyle karadan
kim yetişir imdadına ?





yarına uyanıyormuş gibi uyanıyorum
bugün hiç yokmuş gibi
aşk denilen kül gece savruluyor
umut sabaha bırakıyor kendini
öğle araları hayatın da bir arası
belki bir yemekle erir belki bir sigarayla
işte bu kadar sade anlatacaklarım
küçük bir balık ve g/usülsüz bir adamla.















’Ocak