MANSUR’İ MEVSİM
(EYLÜL)

neden Mansur’i bir mevsim
neden aylardan eylül

gömleğini değiştirir koca bir çınar
iğnemsi yapraklarını gösterirken çamlar
ürperir bedenim
yığılır kalırım kuytularda esse rüzgârlar
hazana hüzün giydirilmiş misali
tetikte
emre amade bir kelebek gibiyim artık

heybetiyle dikilir karşıma celladım
kana susamışcasına bakarken gözlerime
iğne yapraklı çamları hatırlarım
ve
alaycı bir gülüşle anlatırım
korkmuyorum senden

ben ki bir şairim
ne mevsimler dördü yüreğim
ne tipi
ne kar
ne boran
ne aylar yağarken kirpiklerimden
ne tomurlar verdi aşka dair yüreğim
ne cehennem yangınıyla savruldu külüm
yeter ki ruhumda mayalama hicranı
ki
her ayrılık Mansur’i bir mevsim değil mi

ben ki onsuz yaşayacaksam
neylerim baharı
neylerim yazı
yazgıma düşürülmüş koca niyazı

geçir boynuma ilmiği
çek ayaklarım altından aşkı
düşür yangınlara
savur külümü Fırat’a

yeter ki
düşürme Mansur’i mevsimlere
yeter ki yaşatma eylülleri

Efkan ÖTGÜN