Tekil bir dirayet yine sessizliğin vebali;
Yorgun cümlelerin beyanında sefil üç beş imge:
Sondan başa seğirttiğim hayatın gizil dönemecinde.
Varsayımlardan çıkıp da yola,
Eremediğim
Ama her nasılsa erimeyi becerdiğim
Aşkın sefasında tek bir hücre adeta:
Varlığımın eşkâli
Yine görünmezin indinde tek hece:
Aşkın esareti, olup olmamaktansa
Umut ettiğim:
Varıp varmamaktansa ahdettiğim,
Tek bir cümle olsam keşke
Bin bir hezimete yığdığım o güncemde
Soluklandığım bir yakasın
Sırtımı sıvazlamasan da
İçin için dilediğim.

Dilimde tekbir be sevgili,
Aşk hepten nüktedan,
Sonsuzluğu istemedim oysa
Sona geldiğimi bilsem de
Tutuklu olduğum bu esarette
Yine aşkla yoğrulduğum gün ve gece.

Yitişler mağdur dünlerin dermansız kelamı,
Yâd ettiğimde yankısı mahremin,
Boyadığım gök kubbede cürüm yüklü gölgen
Nasiplendiğim zaman zaman,
Takribi bir ömür yaftalandığım,
Gıyabında nice hüküm
Anbean savsakladığım tek lehçe
Yine konuşlu aşka,
Serkeş bir tınıda mağlup gelmişliği
İsyan yüklü fermanında gizlediğin tüm sırların:
Yüreğin küpeştesinde her daim hüzün;
Nadir bir yürek mademki aşkın yongası,
Neye çare olur ki ömrün bitmez kavgası?

Ben ki senden mütevellit,
Yürek kebir,
Aşk hepten rotasız;
Sığıntı mihraklarda meftun ömürlerin
Kör noktası yine
Ceberut bir kıyımda,
Yorgun bir selamda saklı gönülsüz boş vermişliklerim,
Havsalaya sığdırmak mı
Verip vereceğin hüküm?

Haylice geçkin bir şiirin surlarında,
Kayıp şehirlerin gölgeli semasında,
Bilinmezin indindeyim be şair,
Yaftalandığım kaçıncı boyutsa,
Demediklerimle sorgula beni evveliyatında
Biraz da su dök ardımdan,
Gidemediğim kıtalardan topla beni,
Kırgın çiçeklerin hangi rengiysem,
Yeter ki sev beni azat etmektense de;
Ant içtiğin bir şiirde de yakmayı unutma.

Kefil olduğum aşklara çoktan biçtim kefeni,
Mağdur bir düşte sor beni,
Aklın çetelesinde hizalı üç beş dizede
Kaybet silik gölgemi,
Kaybolmadığım hangi parçam kaldı ki,
Hem bilmez misin teneşir paklar
Bu aşkın bitimsiz rüyasını.