Güzellikler tavaf eder gözlerinin kâbesinde
Kuşlar hüzne boyun eğer bu aşkın harabesinde

Sen bana elini uzat, gülümsesin bize vuslat
Şu yaralı yağmurları, gözlerimden koparıp at

Mavinin huzur tonudur, bu yüzündeki gökyüzü
Yalanlardan uzaklarda, bir; senindir aşkın yüzü

Deli gibi seviyorum, şahittir benim Allah’ım
Sana görünsün şu benim inleyen gariban ahım

Sen şiirler güzelisin, ayağın çöllere sudur
Sensiz aldığım her nefes, yokluğunun ağusudur

Gönlümün ayetlerine, hayat veren bir elifsin
Sensiz, içimin mecnûnu, irem bağını neylesin

Dîdemde denizler kanar, sabaha kadar uyumam
Sana yeminler olsun ki; başka bir kadına bakmam

Kimse bilmez ama hergün ömrü solar bu adamın
Bahtı kömürden karadır, seni bekleyen Servan’ın

Anladımki her şey bomboş, sen asla gelmeyeceksin
Sımsıcak bir merhabayı bana hep çok göreceksin

O kuşlar şimdi intihar edecekler gözyaşımda
Sen ebediyen mutlu ol, bensiz her yeni yaşında

Şiir : Servan Erdinç