Biliyor musun Olriç
Dün ilk defa bana hain dediler
Dillerinin ucuna zil takıp
Hamamda göbek atar gibi
Ne zamanı geri aldılar
Ne de kendi zamanlarına baktılar..

Kimin ne kadar günahı varsa
Öylece koydular
Üst üste
Biriktirip bir gece lambası altında
İnce, uzun
Dar bir sokakta
Yakama yapışıp duvara
Sırtımı dayadılar
Ve alnımın orta yerine
Öylece yapıştırdılar..

Allahtan korkmaz birkaç hergele
Ne idüğü belirsiz
Kendilerine bir de Mamoste dediler
Güya günahkar olan ben mişim,
Rakı şişesinin dibini bulup
Tankı, topu ben itmişim..

Kimsenin aklına gelmedi
Benimde onlar gibi olabileceğim
Varsa yoksa ancak hainlik
Sanırım hafızalarındaki tek kelime,
bu cinlik..

Neyse fazla uzatmayayım Olriç
Bilmeni istedim,
Biliyor musun ilk defa oldu
İlk defa dar, eski, pörsümüş
Bir sokak lambası altında
Ilk defa bana hain nidası çektiler
Ağzımı açıp da bir kelime diyemedim
Eşime, dostuma söyleyemedim
Ne kastım varsa artık
Hemde kime, nereye
Ah bilseler ne kadar çok sevdiğimi
Dostumu, arkadaşımı, ülkemi..
Boşver Olriç boşver
Kimse bilmesin zaten
İnsanlar hep bozar
İyi şeyleri...

Biliyor musun Olriç bugün ilk defa
İlk defa bana hain dediler
Ve öylece sırtımı döndüm
Ağlamaklı ancak evime
Kapıdan nasıl girdiğimi
Ben bile anlamadım..

Neyse Olriç hadi dönelim biz yine işimize
Ben okuyayım sen dinle
Varsın dillerinde bir kelime
Çamur değil ya yapışmaz herhalde...

Ünal Çağabey
08/12/2016