İnsan bazen sessizce şiir yazmalı
Bazen okumalı rüyasında bütün dertleri
Ne tasa varsa ne elem
Ve ne kadar güzellik alemde
İnsan bazen sessizce dokunmalı
Bazen de rüyasında bilmeden. .

Önce en içinden başlamalı mesela
En yakın yerinden yada
Bilmem ki, kapına en yakın kişiden
Gülücüklerle karşılanmalı
Gülücüklerle karşılamalı
Her zaman rengarenk olmalı
Siyah beyaz ne varsa hepsini
Gökkuşağına atıp öylece kaçmalı. ..

İnsan diyorum işte
Yeşil, kırmızı, mor, mavi, sarı
Kimi zamanda siyah beyaz
Üstüne ne kadar boya varsa atmalı
Griye bel bağlamamalı mesela
Çoğu zamanda siyaha
İçinden gelmeli
Sade, yapmacıksız ve titrek olmadan
Kırmadan, dökmeden ve saçmadan
Kalkıp gidecekse hani
Yüreğin bam teline dokunmadan
İnsan diyorum işte
Ne yapmalı
Nasıl yapmalı
Rengarenk boyayıp kaçmalı, kaçırmalı..

Bir kuş misali
Önce ötmeli varsa bir kafesi
Yüksekçe, homurdanmadan
Güneşe aşık olmalı
Ay’dan umut kesmemeli
Ne kadar kelime varsa kitaplarda
Hepsine göz ucuyla bakmalı
Koklamalı, okşamalı, öpmeli
Suretinde şems’in
Aydınlığına dokunmalı. .

İnsan diyorum
Bazen kuş olmalı
Bazıları ise rengarenk gökkuşağı
Bütün renklerle boyanmalı
Ne doğudan ne batıdan
Ve kuzey ile güneyden
Hiçbirisinden bahsetmemeli
Bütün sınırları uçurtmanın ipine bağlamalı
Okuduğu kitabın önsüzünde kaybetmeli
Gülücüklerle çıkmalı
Dünyayı gülücüklerle karşılamalı
İnsan diyorum işte
Bilmem ki ne yapmalı
Nasıl yapmalı..

Ünal Çağabey