Aksaray’dan kesik bir baş çıktı
Dik yokuşlardan, adım adım
Sarhoş bir münzevinin elinde
Pembe bir eşarba bağlı
Çıkınında resimli bir gazete
Harflerini her zaman ters yazan
Küfürlerle birlikte yürüyen
Aksaray’dan kesik bir baş çıktı
Geceye ve kimseye sezdirmeden..

Çocukların oyun yolundaydı
Ellerinde iki poşet bir lahana
Bilinmez bir geceye doğru
Battı batacak gün
Koşmakta pek de aceleci bugün
Yokuşu tırmanırken küfürlerle
Yorgun ve halsiz
Dilinde bir tane yoz lakırdı
Lahananın ise yaprakları pek alımlı..

Aksaray’a bir yoz düştü
Nerden geldiği bilinmez
Bir çıkın dedi komiser Remzi
Beş gündür burada durmakta
Gözleri, daha feri kaybolmamış kırmızıdan nemli
Ağlamaklı bir korkunun izi
Ve bir sarhoşun kırılmış dizi
Aksaray’da bir gece vakti
Çocuklar gülmekte tabi..

Eleni’ye haber verin
Giysin de ruganlarını gelsin
Ne soru sorsun ne söz söylesin
Diline lal nağmeler iliştirsin
Kuyunun en derin yerine
İşte oraya, atsın da kimseye vermesin..

Aksaray’dan kesik bir baş çıktı
Komiser remzi söyledi dersiniz
Kumkapı’dan gelen ayak izlerini takip ederek
Gözyaşlarıyla masum Eleni’nin
Damla damla içine yerleştirip
Kapı zilini çaldılar önce
Sonra kör derinlere attılar..

Eleni’ye haber verin
Suskunluğunu lal gözlerine iliştirsin
Bir adet kemani telin
Öylece konuşsun
Ağlasın, ağlasın
Ve bir feryat koparsın aleme
’’Aksaray’dan kesik bir baş çıktı.’’

Ünal ÇAGABEY
12/01/2016