dünyayı verdik çocuklara
dünyayı
bir günlüğüne değil
her gün, her gün, herrrr güüünnn



dünyayı verdik çocuklara
dünyayı
süt bize kadardı
kan, irin ile tıka basa doyurduk onları

leylim geceye ferman buyurduk
bir gün doğumundan
bir gün batımı yonttu onlar için
her gün herrrrr günnn



dünyayı verdik çocuklara
dünyayı
sevmedik suçsuz yaşamlarını
gerçekte tilki postuna bürünmüş
aziz cüppelilerle
aldatıcı dünyalara yürüttük onları

namus kumkumasıydı kanunlarımız
ağırlığından yere düştü söz
allı pullu giydirip bebeleri
küçük kadınlar yarattık



dünyayı verdik çocuklara
dünyayı
hep aynı gelen zar sayılarını
katladık kardık / kalanlara
tek göz, tek kol, tek ayak , uzun rötarlı hayatlar hazırladık

kendi ütopyasında, serçe yüreğiyle kartal
alev toplarıyla oyun oynayan
tıknaz sevinçlere razı
ölüm kokusuna aç
cinnet eliyle, kendilerine cennet sunan çocuklar



dünyayı verdik çocuklara
dünyayı
mayalanmadan sönen hamurdan
hayatlar açtık önlerine

kumdan surların içinde
yaşamın sivri dişlilerinde başları
buyruğa buyruk boyunları
eşgali apaçık, anlık figüranlar




dünyayı verdik çocuklara
dünyayı
kör gözlerin, gülüşleri gördüğü
kanatırsan kanamazsın yalanını söyledik

nefesin taammüden telefi
akıl oyunlarında, imansız düşen anlam
soğuk, çeyrek somun ekmeğin
sonsuz vaveylası ışıksız suda




dünyayı verdik çocuklara
dünyayı
her gün, her gün, herrrr güüünnn
biz çevirdik yaşamın kontağını



Hâdiye Kaptan