“Cennetlik İhtiyar”
Zamanın dışına çıkmaya muktedirmiş ihtiyar
Azrail’e can verecekmiş ya ondan bahtiyar
Ağzında cigarasıyla ilmi ledünne mazhar
-Yazık tabiki, ama ölenle ölünmez, amenna-
Allah dilemeseydi hiç olur muymuş?
Allahın verdiğine hesap sorulur muymuş?
Ölenler öle dursun doktor bey diyor
Bende git gide nefes tıkanıyor...

“Dürüst Yargıç”
Bugün;
Medeniyetin mozaiklerini izledim keyfederek,
Kurşun müzikalinde ölümüne raks ederek,
Bin bir cânân kendi canıma kurban olsun.
Sus ve izle çocukların kalbi kurşunla dolsun
Konuşacaksan İsmail gibi konuş, uzat boynunu
Kelimeler değil topraklar doldursun koynunu
Ölmeye gücün yoksa, ölene üzülmeye hak yok
Adalet için ölemeyene Hakk yok...

“Dilli Şeytan”
Kan kırmızı gökyüzünden güneşi de seyrettim
Okyanuslar ve ırmaklar kızılken hissettim
Onun nimetlerini paylaşacak kadar aptallar
Zaten iki üç fukara zevkten ne anlar...
Acziyetlerine bak şaheserimizi kınıyorlar
Rahmana el açıp vicdanlarıyla kanıyorlar
Tok karınlarla ağlaşıp insanız sanıyorlar
Oysa aynaya kulluk ediyorlar...

“Holigan Mü’min”
Silahların tanrısına şükranlarla diz kırdım
Etime saplanan şarapnele hayran kaldım
Eleştirmeyin! Medeniyet Rabbe kavuşturuyor
Ölüm insanları ne güzelde susturuyor

“İlmiyle Cihadda bir Mücahid”
Gözlerimizi kapatıp şehadete, haykıralım
Ölenler ölmesin diye yek vücud ağlayalım
Kendimizi kandırıp mutlu yarınlara ve barışa
Umutla doğacak şafaklara çaput da bağlayalım

“Ben”
İnsanlar için ölemediğime de üzülmüyorum
Onlar ölürken bir şekilde gülebiliyorum
Haksızlığa uğrarsamda küfrediyorum
Birde durmuş kendimi de insandan
Sayıyorum...