2
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
2194
Okunma
Kimseye ait değilim dedim ya, unut!
Kalbinin kiralık(müebbet) şairiyim...
Ücreti peşin ödenmiş düşlerim var,
Ve de yağmurlarında yıkanmış gülüşlerim.
Kırmaktan korktuğum için dokunamadığım
Buzdan örülmüş zülüflerin de var...
Ama gırtlağına kadar dolmuşsa, bulutlar!
Ve boş bir sandalyede yaşanmamış hatıralar
Evet sevgilim yağmur kalemimden yağacak..
Senin dudaklarından kafiyeli gözlerinde
Güneş, son defa ilk bahara doğacak.
Bir şair ağlayacak dizlerinde...
Ve dizelerinde ağlatacak seni,
Çünkü sevgilim, hayatı şairlerin
Kalem, kağıt ve aşktan mürekkeptir
Geriye kalanlar ise ölümü beklemektir.
Bilmektir...
Elde etmek aynı anda kaybetmektir.
Ve kaybetmemek için bir ömür reddetmek
Ve yalnız öylece öylesine sevmektir
Yani sevgilim, benim şair ruhumun aşkı,
Senin için ölmek ve yeniden dirilmektir.
5.0
100% (5)
Cevap Yaz