Beyzadem! Medet?

Fiilleri meçhul failler için saygıya durduk,
Failleri müphem maktüller için kaygıya vurduk!
’Beyzadem’ bir gün ’Medet’ dersin diye umduk
İmanına sustuk, pustuk, zehrini yine yuttuk.
M/itten haber gelmiş; dut gibi sarhoştuk!
Şok! ’Beyzade’den’ destek, ah şu meyhoşluk
Hem biz ırzına geçilenede tahrik mi diyorduk.
Yine de sana benzememek için sana tepki, sustuk
Oysa ’beyzadem’ intikamın yüzü mezardayken de soğuk
Kardeşinin adaletiyle sana merhametimizi de sunduk.
Olmadıysa da haberin ola, adl-i ilahiye başvurduk!
Mahşere kadar yaşarsın, oraya da biz mahkeme kurduk.
-Medet dilenirken sen, Mahkeme-i Kübrada-
Senin için haysiyet, Medet için adalet istiyorduk,
Oysa adaletini rus pazarında sattığını da biliyorduk..
Haysiyetini ise...

Medet’siz
Medet’e kurşun işlemez düşünmediniz mi?
Arza çatı yapamazsınız, bilemediniz mi?
Vücudu olmayan ölemez, farketmediniz mi?
Özgürlüğün adı bitmez, şunlara söylemediniz mi?