“emme yalan emme essah; ğene bö(y)le bi ğış ğünü
avcılar bi canavarın peşine sürek avına düşmüşler
ha bunda de bunda derkene üş gün iz sürmüşler
tam üş gün govalamışlar
nayeti bi darboğazda kısdırmışlar;
gaşcak-maşcak yeri ğalmamış..

tam da o sırada, olcag ya
ileşberin birine dekgelmiş bizim canavar
demiş; bö(y)le bö(y)le
“üş gündür eli mavzerli avcılar peşimde,
elini aya(ğı)nı öpe(yi)n beni gurtar;
gurtar da dile benden ne dilersen”

ileşber öte düşünmüş, beri düşünmüş
ne de olsa Allahın mahluğu,
öyle ya o da can davşıyoru,
onunda yavrıları vardır
mehremet etmeyen mehremet ummasın deye
buna “pekey” demiş
sırtındahı he(y)benin azını aşmış,
canavar he(y)beye girmiş..
seninki çuvalı sırtlamış yallah

taha n’oluyo demeye galmamış
ani takke üş dene zıravıt gibi adam,
dikilmişler ileşberin anacına
avcılar eli mavzerli..
hemi de donuz sıkısı dolu harbileri
elleri tetikde, yaylım ateşine hazır herbiri
daraycak vaziyetdeler
höyle höyle “bi canavar gördün mü
ma(h)fetdi sürümüzü” demişler
ileşber “ı-ıh” demiş tabi, adamlar getmişler
ileşber beleni aşıtladınca
hebeyi sırtından endirmiş
ağzını aşmış, canavara
“hadi ğüle ğüle” demiş.

tam da yönü ğeri gedece(ği)kene
canavar ba(ğı)rmış “emmi bi takike
valla bu adamlar beni üş gündür govalayollar
anna(ya)ca(ğı)n acın,
etirafda da yeycek senden başga bişiy yok”
ileşber “ulen” demiş,
“mefasız, ben senin canını gurtardım ya” demeye ğalmamış
canavar cuabı yapışdırmış
“edilen eyinnikler şabık unudulu(r)” demiş;
ileşberi bi ğözel yemiş..”
..?


“yoğ ulen öyle deği o!
canavar ileşberi yememiş
bak hinci “in aşşa çık yokara” derkene
ileşberinen canavar bazarlık etmiş
ileşber; “garşımıza çıkcak ilk üş gişiye soralım
eyinniğ unudulursa, sen haklıysan ye” demiş.”
canavar da gabil etmiş
“eee?”
“e’si hu;
garşılarına ilkin “bi deri bi kemik galmış” bi beygir çıkıyo
ona deyollarıkı bö(y)le bö(y)le
beygir de “ömrüm boyunca sa(hi)bıma hızmat etdim..
yaşlanınca beni gapı dışarı etdi, mefa kiim
i(n)sanolu kim?”
tabi canavar memnin, sevinmiş
ileşber “heyvah” demiş..

ondan sonura bi uyuz köpe(ğe) ırasgeliyollar
o da “isanolu namıkördür” demeyo mu
ileşberin paçası dutuşuyo
“heyvah boku yedik, cartayı çekez” deye aklına geliyoru
canavar da üsdüne atlaycak emme
ileşber “duur”“hanı üş gişiden sorcağdık” deyoru

derkene garşılarında bi dilki peydah oluyo
ona da annadıyollar durum böleykene böle
dilki deyoru ku “ nası(l) olu len..
sen bu he(y)benin içine nası(l) sığarsın
valla billa inanman”
bunu duyunca barabar
canavar hemen giriyo he(y)benin işine
dilki göz gırpıyo ileşbere
oldu-bittiye getirip ba(ğ)layollar he(y)benin a(ğ)zını
ver ediyollar zopayı,
“yermin yememin” basıyollar daşı
he(y)benin içinde(ği) canavarın gafasına-gafasına
canavarı öldürüp de şora(ya) goyvuyollar..

“ee?”
“e’si bu işde
gıssadan hisse
canavar gibi, eyicene ne olduğunu annayıp-bilmeden
araşdırıp sormadan, sorup ö(ğ)renmeden
huyundan tüyünden
soyundan sopundan emin olmadan
elin ne idüğü bellisiz adamını hebene gomacan
sırtına almacan
yere-dama basdırmacan
ehliyalına tanışdırmacan
ben onu bunu bilmen her bi şeyden önüşlük asalet
o ğadak!”

“ulen o öyle deği!
“ee?”

“herifçiolu bakmış
aklı kesmiş
ulen bu dilkinin kürkü eyi para eder
dilkiyi gözüne kesdirmiş
bi daş da onun gafaya
son nefesinin veriken
dilki de demiş ki
“ulen bizim adımız çıkmış “gurnaz dikli” deye
anasına satayın ta!
i(n)sanoğlu çakalın dik alası,
şeytanın önde gedeni
me(n)fatına geldi mi
ne mefa annar,
ne hal-hatır dinner ne ğönül..”

“-selam mersen borçlu çıkarsın,
hele biri dostunsa
elini versen golunu gurtaramazsın
Allah mafaza..”













bu "mesel" ya da teselleme başka şekilde olmalı muhakkak,
ancak birileri illa başka bir sınırı zorlamasalar olmayacağından
bir kaç kişinin olması, birilerinin de dinleyici kalması tercih edildi

teşekkürler

Çalı/ 1411