GECENİN IRMAĞINDA
gecenin Irmağında yolcu olan nefesimde
Yalnızlığın efkarını soluyorum pespaye hilelerin dokunmadığı kalbimde içsel duygularımın izbe karanlığında kayboluşudur umutlarımın küle dönmüş narlardaydı son bakışım bu kaçıncı çetele yüreğimin duvarından geçen kaçıncı kanadı kırılmışlığı kalbimin kaçıncı kanatılmışlığı kalbimin nedir ki beni bu hale koyan bir ızdırapın sesinde ben miyim harmanlanan yalnız ben miydim bu anlamda yara alan soysuz bir hayal geçer gözlerimin önünden ne olduğu belli olmayan pusatlar kuşanmış bakışlardı oysa bu gecenin esrikliğinde ben miyim yoksa sarhoş olan o güzelim mavileri siyahların derinliğinde benmiydim boğan hayır ben değilim benim yüreğim masum duyguların barınağıdır ben sadece doğruluğu çözen vicdanımda hür ve hür yaşayan bir varlığım sadece peki umutlarımı nedir çalan neden böyleyim son bakışım neden ayrılmıyor narlardan Sabahat Çelik |
Kutluyorum usta kalemini
_________________________________Selamlar