Beni arada hatırlarsın değilmi ?
Hani bir tebessüm arasında
Yada bir kır kahvesinde
Oturduğun tahta masada kazılmış kalpler gördüğünde
Gecenin bir vaktinde
Yalnızlığın dibine diz çöktüğün bir anda
Seyrettiğin siyah beyaz bir film sahnesinin
En acıklı veda sahnesinde
Hani birlikte ağlardık ya yine öyle ağlarken
Beni arada özlersin değilmi ?
Mutfak’ta ocakta bir tencere kaynarken
Masaya eksik bir tabak koyduğunda
Ve yemeğin tuzuna bakarken
Hani bana kaşıkla tadı nasıl olmuş diye tatdırdığında
Ağzım yandığında üflerdin ya
İşte öyle için burkulurmu o anda yokluğuma bilmem ama
Boğazına lokmalar dizilmez değilmi
Beni arada hatırlarsın değilmi ?
Sabahın ilk ezan sesinde
İşçiler yollara dökülürken
Hani kapı eşiğinden sonra beni dua ile yolcu ederken
Hani son defa birde perdenin kenarından bana el sallarken
Güneş dağların ardına saklığında
Sokak lambaları birer birer yanarak
Akşama merhaba derken
İşçiler ellerinde ekmekle evlerine dönerken
Yine ben gelirmiyim aklına
Yani bana el salladığın o pencerenin kenarında
Beni arada hatırlarsın değilmi ?
Eşyaların tozunu aldığında
Bana kızıp resmimi attığın boş çerçeve birden devrildiğinde
Ben gelirmiyim aklına
Yerime kimbilir kimleri koyacaksın zamanla
Gerçi seni tanırım
Dudağına kolay kolay bir ismide alıştırmazsın
Eğer çabuk unutmadıysan
Ve tenindeki sıcaklığımıda bir çırpıda soğutmadıysan tabi
Beni arada hatırlarsın değilmi ?
Hatırlarsın değilmi ?




Ayhan’ca Cümleler
AYHAN Ayhan Akdeniz