Açılır bitkiler yağan bütün yağmurdan nasiplenerek
çiftçi sevinir şükür çekerek
bir gece doğar ufukların ardından
aynı anda kararır içlerimiz
belki de batar bir gece
bilemeyiz,bir gündüz doğar güneşi tutarak
şöyle hızlı bir şekilde çekerek kendine
aydınlanır pencereden girince
c’esaret için tutunuyor hayat
bileklerin tutmayarak dikilmek gibi bu
soğuk bir sabah namazında
son rekatta son buluyor diriliğin
sonra tekrardan yatıyorsun
bu gün içinde bir gün gibi
uyuyup uyuyup uyanıyorsun





ekmek bölünür içinden bir bebek çıkar
ailecek izleyebiliriz onun sıcaklığını
annem hep geriden bakar
babam daha çok sessizliği öper koynundan
annem kıskanırdı biliyorum
kardeşlerim ise bakardı öylece
bir günü bitiririz
ilk önce ağzımızı çalkalayarak
sonra burnumuzdan gelir hayat
yüzüme çarpılır toros dağları
kollarımızdan çıkar kalıntılar
başımıza sürünce bir milleti
ensemizden iner aşağı yörükler
ayaklarımıza dolanır bir yılan
ve bir gün daha böyle biter.












’Ekim