7
Yorum
19
Beğeni
5,0
Puan
2014
Okunma

Uyutuyorum bende sizi bu devran gibi
Uyuyun dışarda uyanılacak bir dünya yok
Ben arada sarsarım sizi.
Ben yokken çıkıp gelirsen!
şairliģim kapı önünde,
paspasın altına bak.
aslanımı askıntı bir kadın sahiplendi
kuşlar aldı beni kapıdan
gelip pencerene konarım arada.
Işıklar kapalı
bana bir hayra alamet ol
sesini dinliyeyim bu gece
karanlık bir mağra gibiyim
korku kırık bir şarap şişesi
içimde huzursuz yarasalar
titrek ve kuşkulu bir devinimde
ben eskiden renksiz merdivenlere
boyalarla güleç yüzler çizerdim
her basamaģım aralı bir kapıya çıkardı
şimdi tüm basamaklarda sana açılı bir kapı
şairler sövüyor senle çıktığım sokaklara
memleketin hiç derdi yokmuş gibi
dengbejler seni anlatıyordu cadellerde
ben sana lazca şeritler çiziyordum
yüzünde yunan motifleri
kırma hayallere dalıyorduk seninle
5.0
100% (16)