Dağlara bahar geldi gelincikler koşuyor
Aklın gene firarda hep yolunu şaşıyor
El sarıyor yaramı yar bakışın deşiyor
Fikrin kara hisarda sabrım buna taşıyor
====


Ne ara üvey olduk içeriden buz tuttuk
Şerbeti ele verip biz ise zehir yuttut
İkimizde severdik şimdi bizi unuttuk
Gurur kör cellat olmuş bak kabrimi eşiyor
====


Birimiz ağlar iken gülemezdi diğeri
Saygı sevgi sadakat yitirmezdik değeri
Şimdi iki yabancı attık köze çiğeri
Sahipsiz yele verdik yel estikçe pişiyor
====


Kuvvet güven veriridi evde olsa endamın
Süslemeye ne hacet rengi sendin odamın
Neden düşmanın oldu can dediğin adamın
Durum biraz karışık oda beni aşıyor
====


Sende yıldız görürdüm bana hilal olurdun
Ben asınca yüzümü bana neşe bulurdun
Hani çok seviyordun benim için ölürdün
Geçmişe dalsa gözüm ağlamakla şişiyor
====


Tenim teninden ayrı böyle nasıl yatarım
Uyumam yıllar geçse kadere şer katarım
Yakarım evi barkı ne var ne yok atarım
Yokluğun derin yara içim dışım üşüyor
====


M.Kılıçel