Günü gündən dəyişərkən şəhərün molla əmi!
Ona bənzər dəyişir hər səhərün molla əmi!
Qoca dünyaya olannan dəyərün molla əmi!
Qabarır hər şeyə nəfsin, nəzərün molla əmi!

Bu gözəllik, bu lətafət, bu məlahət necədi?
Sənə təsir eliyib, canda hərarət necədi?
Bunu bir yanə qoyaq, bir de – cəhalət necədi?
Xaliqin surəsi üstündə ticarət necədi?
Hər hüzrdən nə qədərdir nəmərün molla əmi?!
Nəməründən nədi xeyrün, zərərün, molla əmi?!

Nəməri yaxşıdır ki, molla əmi porşe sürür.
Daha yoxdur əminin zərrə qəmi, porşe sürür.
Dəyişib boy – buxunu, həm qədəmi, porşe sürür.
Hələ var nömrəsi fuldur rəqəmi, porşe sürür.
Kasıb ömrün dəyişər bir təkərün, molla əmi!
Kaş səxavətdə olaydı hünərün, molla əmi!

Tulla əmmaməni min porşeyə sür çıx şəhərə.
Hurilər başqa gözəllik gətirirlər xəzərə.
O gözəllər kişinin ömrünü verməz hədərə.
Tay – tuşun gündə salır meylini bir cür qəmərə.
Girmisən məscidə yoxdur xəbərün molla əmi!
O səfa zövqünə olsun səfərün molla əmi!

- O ki nəfsanidi qul olma Xuda ayə deyər.
Olmaram mən ona qul çünki, dilim tövbə deyər.
Elə şeylər eləsəm, həm mənə millət nə deyər?
Tüpürər cəmdəgimə bir sarı bəlğəm və deyər,
Bumu Allah, sənə sadiq nökərün molla əmi?!
Təkcə ismin var imiş, yox təpərün moll əmi!

Gecə - gündüz oxuyur lənəti qovsun cini bu.
Bəzəyib zahirini gizli tutub batini bu.
Hansı nəfsin qınıyıb təbliq edir həq dini bu?
Sanki, tək nəfsi üzündən oxumur yasini bu!
Bilirəm mən necədir ağ ciyərün molla əmi!
Görürəm həm, nədi aşkar içərün molla əmi!

- Sənə Qur’an havayı xətm edəcəm gir məzara.
O qədər yollamışıq biz belə şair məzara.
Seyidin fatihəsindən sora Sabir məzara.
Sən ölən gün səni biz basdırarıq bir məzara.
Oxuyar yasinüvi bəxtəvərün molla əmi.
Qara, ağ çalma edər həndəvərün molla əmi.

Ay əmi, zənn eləmə mən sənə qusdum kinimi.
Giley etdim, nə günə qoymusan islam dinimi.
Hələ mən yasin ilə bəsləyirəm batinimi.
Ki aparsın əməlim axirətə yasinimi.
Mən öləndən sora yoxdur səmərün, molla əmi!
Həmi dəyməz mənə heç bir xətərün, molla əmi!
Düşəcək dillərə məndən əsərün molla əmi.

Müəllif: Anar Əhəd