Bitmekle bilediğim
yalnızlığın bana ayırdığı
yokluğun düşüyor yakama,
bitmez bu mültecilikte
hasreti
çıkmazlara teslim ettim
Sızısı öldürür akşam rüzgarını
lâl olurum gidişine
taşıyamaz Küllerimi fırtınalar
Susarım gidişine
yorgun bedenimin kelamsız sabahlarında
yüreğindeki köle ruhları
sessizliğin sokağında
bir kağıda sarıp yaktım.

bir deli rüzgar türküsü,
söylenir
tükenen,
çaresiz bir ateşin son deminde
savurlur soluksuz rüzgarlara
devrimsel aydınlıklar topla
bir kavganın ilk kurşunuyla
topla gülüşlerini serp
çekip giden sessiz gecede
tenha bir ateşin kıvılcımına
yoksa dönmek şafak gibi zor olacak

Şimdi gözlerim,
kayıp zamanların
alaca karanlığında
tutulduğum anlam fırtınasında
savrulup duruyor
Yüreğimin kırık ucunda.
*
Suskunluğum
Böyle düşmemeli
Baş ucumdaki gözlerine
bir yağmur damlası gülüşün
yaşamanın dingin fırtınası
neresinden tutsam acıtıyor
uzaklar düşüyor dibine mecalimin
Yankılanıyorum
karanlığın koynunda
uçurumlarımın bütün asi isyanları
Göğsümde kırık
çiçeklerin durulmaz acısı oluyor...A.ALKIS