sevdanın
hazin şiirini yazarken
Uçsuz bucaksız bir ömür değil ki
sürsün sonsuza dek özlem
düştüm
suların derin sessizliğine
bir çiğ tanesi kırılganlığında
sürgünlüğüm 
bakışlarının en ücra köşesinde kaldı.

Soğuk ve dilsiz
acının acımasızlığı
gülümseyen
bir resimde boğuldu
kan ter içinde kaldı çaresizliğim
kurşun gibi sıcak
ağlamanın hikayesi
günaydınsız bir sabahla
günahsız
bir türküyle anlatamadım
karanlık bir sokağın çıkışına
yokluğunun özlemini.

Solgun bir akşamın güneş vedası
sakin bir denizin
gri vaktine sürdü hasretini
kuruttu yağmurun güleç yüzünü
gözlerinde aka aka 
yüreğinde bağdaş kurdu 
güneşin ardında,
boğazına batan yutkunuş çiçekleri

Kendisine tutunmuş 
özlediği her şeyin yansıması
Biraz da yenik ve masum
Ve maviye boğulurcasına
üşümüşlüğünden
kalan bir dost acısı
gönlünü isyanına terk edip 
bozuk aşklar pazarında
ardına düştüğün ne varsa 
yaşamın özetidir
çirkin kahkahaların dokunduğu pust geceler...

A.ALKIS