orada ne zamandır uğramadığımız
mavi şarkılarıyla halaylar çeken beyaz pencerenin öyküsünü seviyorum
laf olsun diye söylemek için biriktirdiğim bir şey değil
bir şeylerin ilerlemiş halini görüyorum
buzdan sarkan damlaların yarışını yavaşlatan rüzgarlarımız var
var olsun sevgilim var
sevgin ne güzel bahar

onun için dedi
içim özgür değil onun için
gülüşmeler hiç de yakışmıyor kızgın dudağına
sen bahçelerde hece parçalayıp karanfil fırlat bana
gökyüzü daim olsun kim kime karışırsa

hatırlatarak elinin sallanışını
bir şeyler sayıklamak istedim karşı duvara
oysa kendimi tekrar edip duruyordum gözlerinde
tanrı bütün okyanusların güzelliğini sana versin

görüyorsun ki tek kişilik şiirler yazılmıyor
paylaşmak lazım sözün yankısını
dalı kırılana varan tılsımı bulmak gerekiyor
küsmüş olsa bile sular ağlayan ağaçlara
yalvarmalı aşkın umutlu duasını

yok oluş hangimize bilmece değil ki
aratmasın hiç söylenmemiş sözleri bize
his kıvrımlarına düşen bir karmaşa da olsa
inanmak lazım
inanıp uzatmak lazım son sözü söyleyene.