bütün mümkünlerin kıyısındayım
etekleri sıyrılmış bir kız gibi gülüyor hayat
ve ben bin bilmem kaç yıldır sevişme fikrinde değilim
hala bir tas çorbanın kıymetinden bahsediyor diyetisyenler.
bense güneşin butlarından tutmuş
ervah-ı ezelde turluyorum alemi
dokuz takside satılıyor düşler nazlı bankalarda,
ben dokuz köyden kovuluyorum.
annem dokuz suyla yıkıyor geçmişimi
yıkılıyor ömrümün tuğlaları
enkazında eziliyor bedenim.
çağ, tedbir-i tedrisat diyor
ben bir köşede susuyorum.
acım kınında esir duruyor.
ben sende...
kavli değil bu şiirin aşk
kavli migren başımın kardeşi.
kasketimde dört mevsim en çokta bahar ve bütün çiçekler,
pavyon türküleri gibi kırılıyor herşey gecekondu sofrasına
açlık anlatıyor kahve sohbetleri.
selam veriyorum japonyaya
kanalizasyonlara ve iflahı olmayan bütün kara parçalarına.
selam veriyorum iskeleden denize uzanan yollara birde uzanan adamlara
bak ahmet, mükerrem sana göre değil.
üstelik aşkı alıkoymuş bacak arasına.
ben hüznünü bir gazteye sardım
manşetinde sen, ben ve ölü aşklar.




pynst.