6
Yorum
37
Beğeni
5,0
Puan
1253
Okunma
Benim çocukluğum
Benim sevincim
Benim hüznüme eklenen
Söyleyemediğim birşeyimdin sen
Bir deniz kıyısından geliyordun bana
Suları zûl
Martı çığlıklarıyla
Ay ışığında geliyordun
Öyle alev alev
Öyle kızıl kor bir yanı
Bir yanı kül
Kayboluşun raylarında
bir tren
Sesinin peşine gidiyordu
Yüzü düşüyordu yaslandığı camdan
Karanlık ve derin ormanların
Geceyi ölçüyordum adımlarımla
Ellerimin boşluğuna düşüyordu rüzgâr
Arınmanın mabedine mumun alazı
Aynanın belleğine
kararan bir kibrit çöpü yalnızlığı düşüyordu
Hangimiz önce başladı yanmaya
Önemi kalmadı
Belki de hiç yoktu
Birimiz sönmüştü işte
Hepsi bu
5.0
100% (29)
Cevap Yaz