Kesin geç gelir şimdi postacı
ayakkabıların boyası da eskidi
böyle asla çıkmam postaneye





kesin geç gelir şimdi arabacı
kağıt paraların hepsi yüz çevirdi
böyle asla gidemem pastaneye





kesin geç gelir şimdi ekmekçi
evde her şey ters gidiyor
böyle asla çıkamam meyhaneye





ağzımda dünden kalma sigara ağızlığı
sarımsı,sarımtırak bir renkte
yorgan altında kül tutuyorum
ayşe teyze çığlık atıyor kocasına
mehmet amca derbeder
vişneli sükseyi düşünüyorum
her şey iyi oluyor belli bir zaman
yok oluyorum yorganın altında
yeniden doğuyorum kalktığım zaman





kesin ölürüm bugün
ben öyle hissediyorum kendimi
bazen ölmek de iyi gelmiyor değil
biraz da naz yapıyorum kendime
şöyle şatafatlı olsun istiyorum





aylardan ağustos sanırım
gerçi böceğinin hikayesini hala duymadım
ama yağmur yağmıyor aylardır
aşık oluyorum tanrım
şimdi kesin sokaktadır
ama yok
yok
aşk kasımda başkadır





ölmek için iki dilim ekmek kestim
dilleri de iyice büyümüştü zaten
acı biberde sürdüm üstüne
bir daha hata yapamasın diye
yerim şimdi onları bir güzel
perde havalanır rüzgardan
bir güzel eser
güneş girmez içeri dargın bana
duvarlar daha samimi ne yapayım
geri tepiyor söylediğim her şey
ben konuştukça varım
uyku zamanı yeniden
hadi örtün üstümü hazırım
kesin ölürüz şimdi
kesin ölürüz bayım












ağustosikibinonlatı’