“-len epap öyle bi varta da biz atlatdık
şaka-maka derkene, gatil olup da goyvurayazdık
verilmiş sadakamız varımış valla
Gucur Emmi’yi öldüre goyoduk valla
Musduğoğlunun moturunan değirmene
un ü(ğ)ütmeye ğediyoz
Yalavac’a
Gucur Emmi layloma bindi,
dimi çuvala gamandı
ülüzger çarpmasın deye brandayınan
bi ğözel kapatdık
biz genşler de Musduğun yanna bindik
biz türkü, muhabbet-şamata gırla!
bağıra-çağıra, söğe-saya, ata-goya ğediyoz
İleği (çi(f)tlik) Çeşmesinde bi su içelim dedik
tam binecez Gucur Emmiye de
“-su işcen mi laouyn” deye soralım dedik
Hidat’da “-ellemen len garibeni uyusun
gam-kasavet yok” dedi
aşdık bi bakdıydık adam getmiş
mevta ğibi ün-ses yok
şamarlarkana, elini golunu ovcalarkana
a(ğ)layalak ayıkdı
bi-kaş sefer daa yüzünü yuduk
dovalar okuduk
kendine ğelir gibi oldu
“-len ben size öyle ba(ğı)rıyon
her bi yanımı da ba(ğ)lamışsınız
eğzosdan gelen duman
olduğu gibi doldu bura(ya)”

şamata bitti
epili bi şükrettik
gözelce unu üğütdük,
Halil Emmi’nin elini değdirmeden
köye ğelince de sırtına çuval aldırmadan
bi ğözel
o bilmen kaş basamaklı
merdimeni dırmanalak
valla adamın boş çıkmaya
gözü yemeycek
çık-çık bitmeyo mubarek
duvarın bi başından başlayo öte yana gıvranıyon
damdan hanaya..
bi de un serpinine çıkarıyon
papba malı kime güvendin de
osduruğu sapıyo adamın



Hapbana hayalladı birez çuvallar bitince
deyvidik böyleyken… böyle”
ga(y)ri garı hemen horaz kesmiş
köyün çocu(ğu)nu toplamış
amin çı(ğ)rışdırmış….

ağşama da bizi davet etdi,
kendi çuvallarımızı da yerleşdirdikden keyri
Musduk, Hidat, Murad hepiciğimizi
emme ben taha çorbaya sunmadan
elimi tutdu
“-eee çocuk,
hu yaşdan sonura dul galsaydım
nerde ödeyceğdin hakkı mı
canım herif isdeyinçe
netceğdim ben he(ng)
valla evinize varağordum
bana goca deye”
……..

“eveli biri
“bana goca ilazım
o da bu gece ilazım” demiş
onculayın
zati hinciye ğadak
çoluk-çocuğudu
gonu-gonşuydu
çift-çubuğudu
geçi-koyunudu
ağşam-zabahıdı
yolma-harmanıdı
derkene herif yüzü görmedim

tam da gıçımızın üsdüne oturup
herifinen bi keyf çatacaz derken
herifi telef edeyazmışsın
anana sor bakalım bi
yalınız yatabiliyo mu
boban olmayınça
gözü uyku dutuyo mu

genşlikde nerde olsa goca bulurun
bana herif hinci ilazım
beni hindiden sonura kim alı(r)dı gari
neyderdim ben hinci
bakalım gari
dova et valla!
..




bi ğünü atlatmış,
hurda ğalmış iki ğün taha
gari Halil Emmi’yin gözüne içine bakacaz
eveli evelden derler
“üş günü atladırısa gorkma bişiy olmaz”
üş günde, dirildi-dirildi,
değilise dul galdığımın iresmidir
hiş gusura bakma arkadaş
emme sen bobanı verisin
emme boban seni veri(r)”
……
“-bana ğalsa
anan varımış demez bobanı alırın”
..
“emme sen bilin..!”
..
“-valla Yalavaş Hökümetinin habarı olusaa
ben garışman
bana ne deyon Hapbana dedimiydi
benim deyce(ği)-goycam belli
“efendim ben de gözü varıdı da
gocama garez etmiş olabili”
dedim miydi..
der miyin?
derin töbossun
tahammüden adam öldürmekden
iki ğatı ceza alısın
yat-gak dova et
Canab-(ı) Allah Halil Emmine
üş gün daha ömür versin
değilise yandım aslanım..”

mubareğe bi dova etmişiyin ki
mütemadiyen üş gün, deliksiz valla
tam da dovaların gabil zamanıyımış haralda
hala zındık gibi Gucur Emmi?
dovalarımın sayasında

oyusa benim ne gaba(ha)tım mar arkadaş
damadının halt etmesi
ben de, hapbanaya
“-hapbana hala
valla asıl ben olmasam
Halil Emmi boğulcağmışımış” dedim
“-eyi öyleye
benim gızlardan birini veren sana
madem sana bi can borcumuz var
isdediğini al valla”
??



yutgundum.. goğazım gurudu
gözüm doldu, naçar!
“-onnar benim gardaşım” deyebildim..
hazırımış cevabı
“-bobandan mı peydahladım
döyüsün eniği
anan mı doğurdu eşşe(ği)n sıpası
nerden gardaşın oluyomuş
benim gızlar?”
……
“-tabi hinci de oruşsundur sen”
çarnaçar; hiş düşünmeden bile
“-heye” dedim usulca
“orucun valla”
emme gözlerim bal çanağında
yemesem mi acaba

de!
nutgum dutuldu valla
elimi goyvudu da!
içimden bi “çok şükür bin şükür” çekdim ki….
“eyi madem ezen okundu
boz orucunu” dedi
ondan sonura yeyebilisen ye!
horaz aşı beni mi yedi
ben horaz aşını mı bilemeycen
fasile nası(l) kokdu burnuma
yanında badılcan turşusu
keskin sirkeli
bi acıkmışıyın ki sorma
iki baş sovanı da
dörde şak ettileri ki
canım curkuldadı
ömüğüm iresmen iniyo çıkıyo valla

hadin dediler sofraya sokuldular
ekmek-gaşşık dağıtdılar
bulgur aşının üsdünde horaz,
buğusu üsdünde
izbar etdiler, emme içim yanıyo
su isdeycen sesim file çıkmayo
koca bi tas suyu gapdığım bile
başıma dikdim, soluksuz dibini buldum
Hapbana bi çığlık atdı
“-hiihhh!”
acaba üsdüme su mu döküldü dedim
“-abuyh o ne gadiuğrayasıcanın çocuğu”
“haralda pantulumun ağı sökülmüş
ya da dükken açık”
dedim kendi kendime
rengim file galmayvıdı,
..
“-ağşamdan mı galdın hergele sıpası”
“-valla benim adetim böyledir”
..
“-ekmeğ-aşdan önşe su”
…..
“-va! eyi ya, o neyimiş”
…
“len valla bu garı ödümü sıdırcak bi ğün”
..
“garı geçirtmez oldu beni yoldan
manalı manalı başını sallayo
daa soka(ğı)n başından çıkmadan
yüzüm pembeleşiyo
boğazıma bişiy düğümleniyo
dovaya başlayon
işallah orda olmasın deye”
…












DİPNOTLAR
gamanmak : bir şeyin üstüne abanmak
Ellemen / ellemeyin: bırakın, ilişmeyin, dokunmayın, uyandırmayın, uyusun
abuyh : va(h)! abuyh, şaşma ünlemi, (örnek: va(h)! abuyh, o neyimiş var gadiuğrayasıca.)


Resim; Habbana, Aşadudu rahmetliler ile Akdışarlı