Peygamberlerin hepsi, Ortadoğu’dan çıkmış!
Allah’ın tezahürü bir şey söylemiyor mu?
Bu mel’un topraklardan, hâşâ Allah’ta bıkmış!
Bunların hiç birisi, narı boylamıyor mu?

Nebi kimden gelmişse, söz ola gelmemiştir!
Peygamberlerin işi, halkı ıslah etmektir…
Ortadoğu’ya gelen hiç kimse gülmemiştir;
Allah’ın merhameti, kula sevgi gütmektir…

Belli ki şol cennetten, Şeytan buraya düşmüş!
Bırakmamış burada, hiç ağzı çarpılmadık…
Şeytana tapanların hepsi birden üşüşmüş;
Bu topraklarda sanki kalmamış çırpılmadık…

Allah için okuyun, huzur var mıymış burda?
Hazreti Nuh’tan beri, tükenmemiş müşrikler…
Kürt Nemrut, İbrahim’i yakmamış mıydı URda?
Binlerce peygamberden ne öğrenmiş meşrikler?

Çok peygamber görenler beyhude sevinmesin!
Nebiler, ıslahı zor kavimlere inmişler…
Arap, Kürt ve Yahudi, nafile övünmesin;
Allah bir demeyenler, tarihten silinmişler…

Öyle gururlanacak, yer değil Ortadoğu…
Allah’ın lanetini almış ya bu topraklar!
En asi kavimlerden oluşmuş hem de çoğu;
Sevap namına burda, kıpırdamaz yapraklar…

Bu fitne yuvasının, içi bataklık dolu...
Haçlılar bir BOP kurmuş, halkı halka katıyor!
Burda yaşayanlara, Şeytan gösterir yolu;
Batağa düşen halklar, çırpındıkça batıyor…

Karaman-2016/06

TDK:

Müşrik: Allah’a ortak koşan, şirk işleyen, büyük günahkâr…
Meşrik: Gündoğusu, şark (doğu) ciheti, tövbe kapısı…
UR: Urfa’nın en eski adı (Ur, Uruk, Lagaş…)

Halil Şakir Taşçıoğlu