O kadar üzgünüm ki, izah edecek söz yok!
Anlatamam, sözlerin tükendiği yerdeyim…
Kav oldu tüm bedenim, kabuk var ama öz yok!
Arzda mı, ahrette mi, bilmiyorum nerdeyim?

Bildiğim sözcüklerin, anlamını unuttum…
Hiç ağlamayacaktım, kendimi çok zor tuttum!
Her nereye baksam o, gördükçe yandım, tüttüm!
Hüzün sardı ruhumu, tükenmez kederdeyim…

Hep kıvranır dururum, bildiğim tüm sözler o…
İçerimde sağnak var, dolup taşan gözler o…
Alev fışkırıyorum, kalpten çıkan közler o…
Bilmem ne dolaşırım, bir garip seferdeyim?

Hayatla olan maçın, meğer son anlarıymış!
Akıp giden; hayatın biten zamanlarıymış…
İnsanların gafleti, tükenen canlarıymış;
Şaşırtmasın yaratan, billahi çok dardayım…

Gitti canımın canı, gözüm doldu yaş ile!
Kalbim yanıyor benim, hem de kor ataş ile!
Yollarımız ayrıldı, can ikiz kardaş ile!
Sormayın, hiç sormayın, öyle ah-u zardayım!

Karaman-2016/06

Halil Şakir Taşçıoğlu

ÜSTATLARDAN:

Anlıyorum dost seni; çok derin hatıralar
Döner durur aynı film, kalbi derin yaralar
Gökler merhem sağsaydı onulmaz bu yaralar
Her sır şimdi sendedir; kapanan son perdeyim!........................Şaban Aktaş

Hepimiz gideceğiz erken veyahut da geç
Eşi dostu kaybetmek anlıyorum ki çok güç
Dünya denen alemden ahirete bir gün göç
Etmeyi bekledikçe yürek yanar, hardayım................................Murat Gökçe

Feleğin aynasında, varlığına kanmadan
Ellerim yanağımda, beter oldum donmadan
Kabuk tutmaz bu yara, teneşire konmadan
Çekmesi dile kolay, sızısı ciğerdeyim .....................................Delibal