intiharı sürüyorum,
düş kırıkları birikmiş avuçlarımdan avuçlarına
uçurum oluyor yıldız yıldız gökyüzü
doğurgan toprağıma

deniz mavisi gözlerinde,
geceyi taşıyan kandınlar d`üşüyor pencereme
masumiyetin kaybetmişliğini vuruyor yüzüme rüzgâr
yıllandıkça kirlenen mahsen iç`imiz!

bin yıllık suskunluk gözlerimden süzülen yağmur
ihanet;
sadakat çıkmazında kendine kurulu dar!

Musa`nın yardığı kızıla yüz süren mazlumluğum
biat ederken Yaradan`a
içimde çoğalan ahların dürtüsüyle
çürüyor içten içe inancım

gamzelerime biriken çiy taneleri
sıyrılıp inanmışlığından,
eriyor çöl kutsalında

eli kolu bağlı
umutsuz kalakalmışken can pazarında
kıblesi balçıktan,
güdülme dürtüsüyle firavuna itaat eden sürü
sırtında odun taşıyor cehennemine
kurum kurum
kandan inşâ tahtında zalimlerin efendisi!

dört yanımız mahşer
sen, benim en büyük düşünce suçum!
kalbim çarpsın ki;
kaybedilmiş zamanların toplamına
müjdelenen cennetsin!

şafağa gebe hasreti çoğaltıyor uzaklığın
bir elim kalbini deşer karanlığın
diğer elimde saçları
üstümüze gelen kıyametin

inadına;
bir tek biz
bir tek aşkımız varmış gibi
kâbusların ortasında bir düşe sarılıp
sevmek,
sevişmek vardı anasını satayım!




3 mayıs 2016
cuma 23:33

Sude nur haylazca