0
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
895
Okunma
pencereden bakıyorum
yan tarafta doğru
kavun sarısına boyanmış evlerin duvarlarınada güneş
hüzünlü
ben hüzünümü unuttum
balkonlar boş
ne konuşan biri
ne radyo
ben
ve
olamadığımız şu hayat
varız
kelebekler ne de güzel uçardı öyle
koşardım arkasından
koşardık
ellerin ellerimden kayardı da
korkmazdım
anlıyormusun
sonra...
her şey kaymaya başladı
birer ikişer
gittiler
bağırdım kimseleler duymadı
ben duymadım
sen duymadın
olmayan sevgilim de duymadı...