Beni salaş bir şekilde öp
bütün çiçeklerin uyanışı olsun bu
gözlerinin bütün boyası aksın yüzüme
hayatın bin bir tanesi olayım
dudaklarındaki kırmızıyı
kartpostallar da aramaktansa
ellerimle çizdiğim güneşle uyanalım sabaha
argo şekillerde sev beni
günahı benim boynumda olsun
sen çekme ellerini



’Aşka dair beyaz sevişmelerimiz olsun
geleceğe anlatacak açık bir sayfa’


yürüyelim kalbini kırdığımız sokaklara
bir öpücüğü eksik gördüğümüz kaldırımlara yürüyelim



hatıralar kucak açmayacaksa eğer köşe başlarında
sen karışma sakın
günahı benim boynuma



peron peron ayrılmak mı senden
ruhsuz bir masalın her zaman ki abartısı bu
doruklara sevdalanan trenlerin hayali belki



en iyisi öp sen beni
kollarından doğsun gök yüzü
yüzüne hasret binlerce dudak çıksın gecenin ayazına
sen evrene aldırmadan sarıl bana
korkma!
günahı benim boynuma



gözlerini yerleştir her satır arasına
gören geri çekilmesin
oradan büyüsünler
belki yanına bir ağaç ekilir
gölgesiyle rahatlatır seni
ellerini gök yüzü yapar senin için
yapraklarını her baharın sonunda üstüne döker
..üşüme diye
ve belki yeniden canlanır dünya
sen bir daha ölme diye.









’Gök çe’