Ben sevdanın en fazla birikeniyim
Ben Mecnunun şimdiki temsilcisiyim
Ben aşk için kurban edilen kişiyim
Ömür bitti ve çalar veda müziği

Sen sevebileceğim en doğru kişi
Sevgi yeterli lakin zaman bozdu işi
Bana varmakta biraz geçikirken
Ben sana bir hayli vardım erken

Mesken ettiğim yer bir çöl iklimi
Bana gelen yola serdiğim sevgi kilimi
Güneşim kavurur, bırakmaz zerre su
Rahatlamak isterken, göz pınarlarım kuru

Seni görebilmek için her seraplara dalan
Gerçeği farkedince hevesi kursakta kalan
Bu engel ikimiz için onca acı doğururken
Sende hüzün gözyaşı dökülür bende kan

Almak isterken seni, yollarıma taş konur
Yollar kesilir, önüme zehirden aş koyup
Kana kana yudumlarım hiç düşünmeden
Ben bu yolda daimi ilerlerim baş koyup

Hayırlısıyla hayırlı etsin seni yaradan
Kurtularım sonrasında onca yaradan
Ne sen bana sırt çevir ne de yaşam
Bir tek sensin bende yara saran

Bir nefesle kurulan onca hayele dal
Yaşanan az ama yaşanacaklarda kal
Yaşanacaklar bile bu kadar güzelken...
Umudumu tutuyorsan hala, haber sal

Yedi renk güzel gülün tüm anlamı
Sevmek güzelken, varmı acının anlamı
Gözyaşın asit gibi içime damlarken
Yumuklarından mahrum etme bu adamı

Deli şair bile zorlanıyor artık, kelam seçerken
Kabin atışı hızlanıyor yanımdan az geçerken
Sana gel demekten başka birsey diyemiyorum
Öyle bir zamanda gelki, ben canımdan vazgeçerken